Opschrijven van gedachten

Rachel kreeg een volleybal op haar achterhoofd en werd zo hard geraakt dat ze hierdoor een flinke hersenschudding opliep. In eerste instantie leek het allemaal mee te vallen en dacht ze binnen vijf maanden weer hersteld te zijn. Maar dat liep anders.

Inmiddels is Rachel vijf jaar verder en werkt ze elke dag nog aan haar herstel en de balans in haar leven. Hoewel ze altijd terecht kon bij haar huisarts, kreeg ze ook te maken met lange wachttijden en ook was het een zoektocht naar de juiste zorg. De vele teleurstellingen leidden tot depressieve gevoelens, maar ondanks alles vond ze de kracht in zichzelf om hiermee om te gaan.Gedachten van zich afschrijven, de sterke band met haar ouders en het grijpen van elke kans die zich aandiende, hielden haar op de been.

De zoektocht naar balans en de juiste zorg

“Toen bleek dat mijn hersenschudding langer zou duren dan gedacht, begon de zoektocht naar passende hulp. Ik werd op een wachtlijst gezet voor een behandeling. Na vijf maanden wachten nam ik contact op met de betreffende instelling, en toen kreeg ik te horen dat de behandeling waar ik zo lang op had gewacht tóch niet passend voor mij was. Het voelde alsof er een deur in mijn gezicht werd dichtgegooid. Ik was weer terug bij af, opnieuw op zoek naar hulp en opnieuw op een wachtlijst.  Juist op het moment dat ik professionele hulp het hardst nodig had, was die er niet voor mij. Ik besloot daarom zelf de regie te nemen en alles aan te pakken wat me beter kon laten voelen. Mijn ouders waren een enorme steun – zij zijn er altijd voor me geweest. Ook sprak ik een keer met de Wachtverzachter, waar ervaringsdeskundigen gewoon even naar je verhaal luisteren.”

Het opschrijven van je gedachten maakt het zoveel dragelijker

“Wat mij echt opluchtte, was rustig in een restaurantje zitten, mijn gedachten opschrijven, doelen stellen en het beste in mezelf naar boven halen. Door op te schrijven waar ik het allemaal voor deed en telkens de lichtpuntjes te benoemen, kon ik relativeren. Het gaf me ritme en houvast, dag in, dag uit. Ik leerde mezelf steeds beter kennen en dat heeft me sterker gemaakt.
Dit klinkt misschien als een succesverhaal – maar geloof me, het was loodzwaar. Regelmatig dacht ik: ‘Waarom krijg ik geen hulp, juist nu ik die het hardst nodig heb?’ Dat stemmetje bleef me achtervolgen.”

Accepteer de situatie, ook al is dat moeilijk
“Maar ik heb geleerd dat vechten tegen de realiteit – zoals wachttijden of het feit dat mijn hersenschudding mijn leven bepaalde – me niet verder hielp. Het is nu eenmaal zo. Daar moet je mee leren omgaan.

Dus dat deed ik: ik probeerde het beste van de situatie te maken. Ik stond open voor tips, ervaringen van anderen en greep alles aan om aan mezelf te werken. Juist op de moeilijkste momenten moet je de kracht in jezelf vinden. Dat heb je zelf in de hand. Dat verzacht de periode waarin je op hulp wacht.”

Inmiddels heeft Rachel bijna een boek geschreven over haar ervaringen. Ze spreekt nu regelmatig met instellingen en lotgenoten als ervaringsdeskundige. Wat haar het meest heeft geholpen in de zwaarste periode? Deze drie dingen:

Rachel haar tips in tijden dat je het moeilijk hebt

1. Vind een luisterend oor en vertel wat je nodig hebt.
Dat kunnen familie, vrienden of buren zijn. In mijn geval waren het mijn ouders, met wie ik een heel sterke band heb. Zij waren een luisterend oor en gaven me moed en hoop.

2. Accepteer dat je op een wachtlijst staat – hoe oneerlijk dat ook voelt.
Juist op het moment dat je hulp nodig hebt, is het vaak niet direct beschikbaar. Dat is frustrerend en voelt onterecht. Maar het hoort bij het proces.
Sta open voor alles wat je in de tussentijd kan helpen. Houd moed. De kracht zit in jou – hoe moeilijk het ook is. Juist als je moe, labiel en kwetsbaar bent, wordt er kracht van je gevraagd. Wees dan extra lief voor jezelf.

3. Schrijf van je af wat je meemaakt.
Dat structureert je gedachten. Stel doelen en schrijf op waar je het allemaal voor doet. Wat zijn je lichtpuntjes? Wat helpt je écht?
Schrijf frustraties van je af en herken patronen die je wel of juist niet helpen. Lees het terug op moeilijke momenten. Het geeft houvast, overzicht en rust in je hoofd – precies wat je nodig hebt.